martes, 24 de marzo de 2020

Entrada 8: capítulos 1, 2 e 3 ("El deshielo", "El Campo Grande" e "El griego"):

   Podemos comezar cos tres primeiros capítulos, nos que notamos xa certo desprazamento: no 1 hai como unha ponte entre o final do libro anterior e o comezo deste, os días finais no Lager e a chegada dos soviéticos primeiro, e dos polacos do lugar despois. No 2, temos os días na enfermería ruso-polaca e a descripción dese ambiente, novo pero non tanto, e as persoas que nel aparecen ou reaparecen, nenos pequenos incluídos. No 3 o libro parece desprazarse en certa medida, pero soamente en certa medida, cara a unha obra de "picaresca", con ese "grego"  (Mordo Nahum), en realidade un xudeo grego probablemente sefardita ou en contacto cos sefarditas gregos, pois Mordo era da cidade grega de Salónica, segundo di Levi, personaxe ambiguo e impactante que non deixa nin pode deixar indiferente.

   Metamos agora un par de enlaces para escoitar cancións sefarditas, nese castelá, arcaico tan suxestivo:
   1) Canción composta pola sefardita nacida en Bosnia (nos Balcáns) e residente en EE UU, Flory Jagoda, "La yave de Espanya" (podes ler os carteis que leva dentro o vídeo: os xudeos expulsados polos Reis Católicos no XV levaron consigo a chave da súa casa, e teñen aínda tal chave na actual. "Nonos" significa "avós"): PREMEMOS AQUÍ, por favor;
   2) canción de sefarditas ubicados en Turquía, que non é Grecia, certamente (tampouco Bosnia é Grecia), pero a canción merece a pena: "La prima vez". PREMEMOS AQUÍ, por favor.
    (Se queremos escoitar cancións sefarditas, basta con escribir en YouTube iso e temos un montón, se ben non todas con bos arranxos, ollo con iso).


   E ben, de que podemos falar-escribir neste blog en forma de comentarios anónimos ou firmados co teu nome? Supoño coñecemos todos como funciona iso nun blog, así que mellor dicir de que cousas se pode escribir, por si alguén está bloqueado:
  • Podemos escribir hoxe ou mañá, ou pasado, ou o outro, sobre as diferencias entre o libro anterior e éste: de estilo, de calidade, de ritmo, de detalle, do que sexa.
  • Podemos escribir, e contestar ao que outros escriban, sobre determinadas frases deses capítulos que vexamos como de interese polo que sexa: podémolas reproducir entre comiñas, se queremos, para que quede máis claro.
  • Podemos escribir sobre determinadas situacións descritas por Levi nestes capítulos, e falar do que opinamos delas, e montar a partir de aí un diálogo entre varios.
  • Ou de persoas concretas que aparecen gracias á pluma de Levi, e escribir sobre as súas actitudes, reaccións, medos, caracteres, psique, etc. Dá para moito, porque hai xente para dar e tomar nesas páxinas.
  • Podemos escribir de..., do que queiras, en realidade, como buscar relacións con novelas da picaresca española, ou con outros libros sobre a II Guerra Mundial, ou con películas, ou series, ou cómics, ou cousas que sucederon na túa vida ou están a suceder... agora.
  • Ou preguntar dúbidas ao resto dos que conformamos este club: dúbidas sobre como entender tal pasaxe, ou tal detalle, etc.
  • Etc.

   Ben, pois imos entón a ler e escribir, con liberdade, sobre todo iso e máis.  Se alguén quere "unha opinión", posiblemente non compartida por moitos, eu creo (opino) que esta obra está mellor escrita que a anterior (tamén é dos anos 61-62, e Levi xa era un escritor máis veterano, máis curtido), en estilo, en detalles, en descripcións. Estamos de acordo, ou non?

  

domingo, 15 de marzo de 2020

Entrada 7: "La tregua". Segundo libro deste club. Comezamos xa:

     Aproveitando o corte de clases polo coronavirus, damos comezo a lectura na casa do segundo libro de Levi do noso club. Todos temos desde fai tempo ese libro nas mans. Pois ben, mira o mapa do final, e logo mira o índice do libro. Divide entre dous o número de capítulos e xa temos un criterio: podemos ter dúas reunións neste club para esta obra, a primeira unha vez retomemos as clases e estea feita a xunta de avaliación II (sexa cando sexa), e a derradeira máis adiante (xa veremos sobre a marcha segundo vaia isto dun xeito ou outro).
   Polo tanto podemos comezar xa pola nosa conta hoxe mesmo o libriño, a súa primeira metade. E se ha i dúbidas ou queremos dicir algo (firmando co noso nome ou de forma anónima), temos este blog para poder facelo. Ánimo, pode estar ben.

   E de que vai a obra? Levi e outros saen do que queda do campo de exterminio e vagan libres ata que os soviéticos reúnen de novo noutro campo (desde logo con outra finalidade) a eses sobreviventes. Finalmente Levi narra a súa viaxe de retorno á Italia liberada... pasando pola Alemaña vencida.

   Pois veña: xa.